روند رو به رشد آتوپی و آسم در کشورهایی که سبک زندگی غربی را در پیشگرفتهاند شاهدی دیگر بر این امر است. در طی 30 سال اخیر شیوع آسم در کودکان بیش از 2 برابر شده است و کودکان چاق دو برابر سایرین در خطر ابتلا به آسم هستند.
آلودگی هوا و استنشاق هوای آلوده به دود سیگار از مهمترین علل حملات آسم هستند و مواجهه با گازها و بخارها و غبارهای شیمیایی در محل کار موجب شیوع آسم شغلی شده است.
موارد فوق موجب شدهاند تا قریب به 300 میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به آسم باشند و پیشبینی میشود تا سال 2025 این رقم به 400 میلیون برسد. آسم افراد همه نژادها و همه ردههای سنی از کودکی تا کهنسالی را گرفتار میکند و موجب پانصد هزار مورد بستری در سال میشود؛ 13 میلیون روز غیبت از مدرسه در سال و 10 میلیون روز غیبت از کار در سال را موجب میشود.
در طی سالیان اخیر درمانهای کنترل کننده آسم پیشرفتهای چشمگیری داشتهاند اما درمان آسم درمجموع سهل و ممتنع است. از سویی اغلب بیماران با مصرف مقادیر اندک دارو سود بسیار میبرند و از سوی دیگر بسیاری از بیماران نمیتوانند صرفا با یک دارو به سطح ایدهآل کنترل آسم برسند. در این موارد برای به کاربردن خط دوم درمان، آنچه مهم است رعایت اولویتهایی چون ایمنی، قیمت و راحتی استفاده بیمار است. آنتیلکوترینها از این منظر با توجه به ایمنی بالا و مصرف خوراکی و قیمت رو به کاهش، مقبولیت بیشتری مییابند. مصرف خوراکی داروی آسم میتواند خصوصا در کشورهای در حال توسعه مورد توجه باشد جایی که اغلب بیماران آسمی درمان مناسب نمیگیرند. اگر آسم به کورتیکواستروییدهای استنشاقی و بتا آگونسیتهای طولانیاثر و آنتیلکوترینها پاسخ کافی ندهد، گزینه دیگر مهارکننده IgE، اومالیزومب (Omalizumab) است که البته گران است و مصرف آن زیرجلدی است.
برای کنترل آسم باید پاسخ هر بیمار به درمان را پایش نمود و برای رسیدن به حداکثر کنترل، پایبندی وی به درمان را تشویق نمود. باید به یاد داشته باشیم که 90 مرگومیر ناشی از آسم قابل پیشگیری است و همچنین 75 موارد پذیرش بیمارستانی قابل اجتناب است. دقت و توجه پزشک و برقراری ارتباط مناسب بین پزشک و بیمار در رسیدن به این اهداف بسیار حایز اهمیت است.