اگزمای سرشتی یا آتوپیک (قسمت دوم )

نقش غذاها در ایجاد بیماری چیست ؟
الرژی غذایی در 10در صد بیماران دیده می شود. اگر چه بعضی از غذا ها (مانند تخم مرغ ، شیر گاو ،‌ماهی ،‌آجیل ،‌مواد افزودنی ، سویا ) موجب تشدید حملات این بیماری به خصوص در شیر خواران وکودکان می شوند ،‌ولی حذف کامل این غذاها از رژیم غذایی مبتلایان ،‌بندرت موجب کاهش علایم یا بهبودی خواهد شد . اگر روشها درمانی مختلف در بیماران بی نتیجه باشد، می توان بطور آزمایشی این مواد را از رژیم غذایی حداقل برای یکی دوهفته حذف کرد ونتیجه را مشاهده نمود.

همچنین از مصرف هر گونه غذایی که براثر تجربه به بیمار یا والدین اوثابت شده است که در ایجاد یا تشدید ضایعات موثرند ، باید اجتناب شود . فاصله زمانی بین مصرف غذای الرژی زا وتشدید ضایعات معمولا 1تا2 ساعت می باشد. برخی متخصصین توصیه می کنند که مادران شیرده وشیرخواران مبتلا به اگزمای سرشتی تا سن یک سالگی از این مواد غذایی استفاده نکنند .

آیا عوامل محیطی در ایجاد این بیماری نقشی دارند ؟
اجتناب از تماس با بعضی از مواد موجود در هوا ونیز گرد وغبار می تواند به طور  چشمگیری سبب ایجاد ارامش وتخفیف علایم شود . گردوغبار واشیایی که گرد وغبار رادر خود نگه می دارند (نظیر بالش پر ، متکا ، کوسن ، پرده ، فرش ،‌روکش مبل ،‌بعضی از اسباب بازی ها وپشم ) می توانند سبب بدتر شدن بیماری شوند . لذا محل زندگی باید ساده وفاقد محل تجمع گردو خاک باشد .از نگه داشتن گل و گیاه وحیوان باید اجتناب نمود .ملحفه ها باید مرتب شسته شده و محل های تجمع گرد وخاک گرد گیری شوند . مواد آرایشی ،‌عطریات ، اسپری ها (حشره کش وخوشبو کننده ) ودود سیگار می توانند باعث تشدید اگزما شوند وازتماس با انها باید اجتناب شود .

آیا آزمایش های آلرژی برای پیدا کردن دلیل ایجاد اگزمای سرشتی ارزشی دارند ؟
اگرچه آزمایش های خونی وپوستی گاهی در بررسی سایر آلرژی ها مثل آسم ، حساسیت فصلی وحساسیت های غذایی نشان دهنده وجود آلرژی هستند ، ولی معمولا در بررسی اگزمای سرشتی کمکی نمی کنند .این آزمایش ها همیشه باید فقط توسط افراد مجرب وآموزش دیده انجام گیرد . گاهی انجام این ازمایش ها خود باعث تشدید اگزما می گردد . تزریق واکسن های ضد حساسیت هم کمکی به این بیماران نمی کند .

برای درمان  اگزمای سرشتی چه باید کرد ؟
با پزشک خود در مورد کرم های ، لوسیون ها ، شامپو ها و سایر محصولات بهداشتی آرایشی که استفاده می کنید مشورت کنید تادر صورتی که مواد تحریک کننده ای در آنها وجود دارد شما را از آن آگاه کند . از پوشیدن لباس های خشن ، تنگ ، چسبان وپشمی خودداری کنید . لباس های نخی و کتانی در این میان بهتر هستند . تغییرات ناگهانی دما وهرگونه فعالیتی که موجب تعریق شدید شود ، سبب بدتر شدن احساس خارش واگزما می شوند .از آن جاکه خاراندن پوست موجب آسیب بیشتر به آن وتشدید اگزما می شود، باید سعی شود به جای خاراندن ، با فشار دادن پوست احساس خارش را کنترل نمود .

پزشکان متخصص پوست ومو بسته به حال بیمار وشدت بیماری معمولا از کرم های ولوسیون های مرطوب کننده استفاده می کننده . گاهی نیز ترکیبات حاوی کورتیکوستروئید یا کنترل کننده سیستم ایمنی برای بیماران تجویز می شود .

برای تخفیف علایم ، داروهای خوراکی از قبیل آنتی هیستامین ها هم به بیمارداده می شوند .

آنتی بیوتیک های خوراکی تنها در صورتی باید مصرف شوند که وجود عفونت در پوست برای پزشک  محرز باشد . در موارد خیلی مزمن ،‌پزشک متخصص پوست ومو ممکن است دستور استفاده از نور ماورا بنفش را برای بیمار صادر کند.

از مصرف داروهای کورتیکوستروئید خوراکی تا انجا که ممکن است باید خود داری کرد . ولی اگر همه روش های درمانی دیگر بی نتیجه بودند ،‌پزشک ممکن است از کورتیکوستروئید خوراکی هم برای درمان بیماری استفاده کند . همانگونه که مصرف بی رویه این دارو مضر می باشد ،‌ترس از آن وعدم مصرف آن عیلرغم تجویز پزشک هم اشتباه است .

خشکی پوست یکی از مشکلات شایع بیماران بوده وزمینه ساز بروز ضایعات اگزمایی نیز می تواند باشد . برای کنترل خشکی پوست می توان ازیک دستگاه بخور (ترجیحا بخور سرد ) استفاده نمود . در صورت عدم دسترسی به آن ، می توان یک ظرف دهان گشاد آب را روی بخاری یا شوفاژ قرار داد . استحمام باید به حداقل دفعات لازم وبه مدت کوتاه صورت گیرد واز استفاده از آب داغ اکیدا خودداری گردد .

از کاربرد کیسه حمام وصابون های معمولی باید اجتناب کرد . حداکثر تا 3 دقیقه پس از استحمام ، باید کل پوست توسط محصولات مرطوب کننده چرب شود تا از تبخیر آب پوست جلوگیری گردد . هنگام خشک کردن بدن ، حوله را نباید روی پوست مالید بلکه باید با گذاشتن حوله روی پوست ، آب آن گرفته شود .